Ziddiyyətli ayələr

Öpüb başınızın üstünə qoyduğunuz və qorxa-qorxa əl vurduğunuz “Quran” kitabını oxudunuzmu? Əgər oxumusunuzsa o zaman mərdi-mərdanə həmin müqəddəs hesab etdiyiniz kitabda ayətlərin bir-birini rədd etdiyini, inkarladığını etiraf edin millət! Bu cümləni oxuyub “əstəğfürullah”, “kafir” deyib, keçməyin. Düşünün və müzakirə edin. Məsələyə girməniz üçün giriş açarlar verəcəm sizə. Gəlin ilk olaraq Nisa surəsi 82-dən başlayaq: “Onlar Quran barəsində (onun Allah kəlamı olması haqqında) düşünməzlərmi? Əgər o, Allahdan qeyrisi tərəfindən olsaydı, əlbəttə, onda çoxlu ziddiyyət (ixtilaf, uyğunsuzluq) tapardılar”. Bəli, ziddiyyətlər var, uyğunsuzluqlar kifayyət qədərdi. Bunu konkret faktlarla göstərəcəm. Quran kitabında çox sayda bir-birini təkzib edən və ya təkrarlanan ayətləri göstərmək olar. Artıq bu o deməkdir ki, müqəddəs hesab etdiyiniz kitab allahdan gəlməyib)).

Mücadələ surəsi 12-də yazılır ki: “Ey iman gətirənlər, Allah rəsulu ilə xüsusi söhbət etdiyiniz zaman, öz söhbətinizdən öncə sədəqə verin, bu sizin üçün daha xeyirli və daha pakdır və əgər (sədəqə vermək üçün bir şey) tapmasanız (bilin ki,) Allah bağışlayan və mehribandır”.  Bu ayə insanları rüşvət verməyə sövq edir. Eyni zamanda insanlar arasında rüşvət almağı da təbliğ edir. O dövrdə qəbilə arasında savadına, ədalətinə, nüfuzuna görə sayılıb-seçilən, hörmət edilən adamlar var idi. Məsələn, Məhəmmədin əmisi Abduluzza (ləqəbi Əbu Ləhəb), bibisi oğlu Abdullah ibn-Əbu Uməyyə, Məkkədə savadlı şəxs kimi tanınan Əbul-Hakəm (bilgilərin atası, əsl adı isə Əmr ibn Hişamül-Müğirə) kimi. Orada yaşayanların mübahisəsi olanda, nəyisə bölüşə bilməyəndə və ya məsləhət alanda həmin adamlara müraciət edirdilər. Məhəmməd də o adamlardan biri idi. Onun da yanına məsləhətə və ya mübahisəyə son qoyulmaq üçün adamlar gəlib gedirdi. Məhəmməd bu xidmətini mənfəətə çevirmək məqsədi ilə həmin mücadilə surəsi 12-ni atır ortalığa. Bu vasitə ilə var-dövlətini daha da artırmaq istəyir. Amma bu ayə müsəlmanların ağlını qarışdırır və onlar nə isə verməmək üçün Məhəmmədin yanına getmirlər. Düşünürlər ki, bir söz deyəcəm və ya məsləhət alacam buna görə niyə nə isə verməliyəm. Vəziyyət belə olduqda Məhəmməd öz nüfuzunu bərpa etmək üçün mücadələ surəsi 13-ü allahın adından diktə edir. Mücadələ surəsi 13-də deyilir: “Məgər siz (Peyğəmbərlə) məxfi danışmazdan əvvəl sədəqə verməkdən qorxdunuzmu? Madam ki, siz (bunu) etmədiniz (sədəqə vermədiniz) və Allah da tövbənizi qəbul buyurdu, onda namaz qılıb zəkat verin, Allaha və Onun Peyğəmbərinə itaət edin. Allah nə etdiklərinizdən xəbərdardır”!

İndi siz deyin, bu ziddiyyət deyil, uyğunsuzluq deyil bəs nədir? Mücadələ 12-də deyir ki, Məhəmmədə sədəqə verin, görür ki heç kim heç nə vermir, dalınca 13-də yazır ki, sədəqə verməyin, namaz qılıb zəkat verin))).

İndi gəlin ənfal surəsinə baxaq. 65-də yazılır: “Ya Peyğəmbər! Möminləri döyüşə həvəsləndir (təşviq et). İçərinizdə iyirmi səbirli kişi olsa, iki yüz kafirə, yüz səbirli kişi olsa, min kafirə qalib gələr. Çünki onlar (həqiqətən, Allahın möminlərə olan köməyini) anlamayan bir tayfadır!” Yəni deyir ki, yüz nəfər müsəlman min nəfər qeyri-müsəlmanı döyüşdə məğlub edəcək. Bu düşüncə ilə müharibəyə gedirlər və ölürlər, məğlub olurlar. Belə olduqda Məhəmmədə deyirlər ki, sən necə demişdinsə o cür etdik, bəs niyə məğlub olduq? Ondan sonra Məhəmməd ənfal surəsi 66-cı ayəni yazır: “(Ey möminlər!) İndi Allah (yükünüzü) yüngülləşdirdi. Çünki O sizdə bir zəiflik olduğunu bilirdi. Artıq aranızda yüz səbirli kişi olsa, iki yüz nəfərə (kafirə), min kişi olsa, iki min nəfərə Allahın iznilə qələbə çalar. Allah səbir edənlərlədir!”  Bu vəziyyətə gülməmək mümkün deyil))). Ənfal 66-da Məhəmməd müsəlmanları müharibəyə təşviq etmək üçün bir möminin iki kafiri öldürmək gücündə olduğu iddiasını ortaya atır. Dindarlar Qurandakı bu uyğunsuzluğu izah edərkən söyləyirlər ki, mücadələ 13-cü ayət çıxandan sonra 12-ci ayə qüvvədən düşür))). Və ya ənfal 66-cı ayə 65-i qüvvədən salır. O zaman sual olunur: hər şeyi bilən, qüdrətli allahınız keçərsiz olacaq ayəti niyə göndərirdi və bununla da kitabını mənasızlaşdırırdı? İnanın, ağlı başında olan adam söz açdığımız kitabı bir dəfə oxuyub atar. Amma bizim millətin böyük hissəsi o kitaba müqəddəs deməkləri, qorxa-qorxa toxunmaları bir yana, öpüb o boş təpələrinin üstünə qoyurlar. Bu minvalla ölkənin inkişaf etməsini gözləyirlər))). Və sonda onu da deyim ki, Məhəmməd kitabda olan ziddiyyətlərə bir don geyindirmək və sığortalamaq üçün Bəqərə surəsi 106-cı ayəni nazil edir: “Biz (zaman, məkan və şəraitin tələbinə görə) hər hansı bir ayəni nəsx (ayənin hökmünü ləğv) edir və ya onu unutdururuqsa, ondan daha yaxşısını, yaxud ona bənzərini gətiririk. Allahın hər şeyə qadir olduğunu bilmirsənmi?!”

Əgər allah hər şeyə qadirsə o zaman kitabını niyə mükəmməl yazdırtmayıb?))) Bu barədə düşünün cənablar.