Qisasçı

Bu günlərdə internetdə virtual səyahət edərkən gözümə “Hammurapi qanunları” tuş gəldi. Əvvəlcə onu deyim ki, bu qanunlar Babilstanda (eramızdan əvvəl) ortaya çıxmışdı. Hökmdar Hammurapi tarixdə qalmaq üçün qanunlar toplusu hazırlatmışdı. Beləcə səs-sədası, qalıqları günümüzə qədər gəlib çıxmışdı. Nə isə, mövzudan kənarlaşmayaq. Hammurapi qanununu oxuyanda Məhəmmədin Quran kitabını xatırladım. Məna və mahiyyətcə eyni bir şeylərdi. Məsələn, Hammurapi qanununda yazılır:

1. Əgər adam adamın gözünü tökmüşdürsə, onun gözü tökülməlidir. Əgər adam özünə bərabər adamın dişini vurub çıxarıbsa, onun dişi vurulub çıxarılmalıdır.

Bu qana-qan deməkdir. Qisas deməkdir. İnsanlar sanki qisasdan alışıb yanırlar. Bəs, Quranın Bəqərə surəsinin 178-ci ayəsində nə yazılır:

“Ey iman gətirənlər! Öldürülən şəxsdən sizin üçün qisas almaq hökmü qərara alındı, vacib oldu. Azad şəxsi azad şəxsin, qulu qulun, qadını qadının əvəzində öldürə bilərsiniz”.

Bu nə axmaqlıqdı? Təsəvvür edin ki, adam bilərəkdən və ya bilməyərəkdən kiminsə dədəsini öldürübdü. Quran deyir ki, ölənin övladı gedib həmin adamın dədəsini qətlə yetirərək qisas almalıdı. Halbuki, dədə yazıq fağırın, heç nədən xəbəri olmayan günahsızın biridi. Bəlkə də yaşaması cəmiyyətə fayda verəcəkdi. Amma başında islamın zibillərindən ibarət peyin olan insan heç nəyi nəzərə almadan “allahu əkbər” qışqırıb Quranın tələbini yerinə yetirəcək. Öldürülən uşaq da ola bilər, ana və bacı da. Belə çıxır ki, qana-qan temasını əldə əsas tutaraq heç nədən xəbəri olmayan, qətllə heç bir yaxından-uzaqdan əlaqəsi olmayan qadınları və uşaqları da öldürə bilərlər. Rəzilliyin, qəddarlığın dərəcəsinə baxın. Bəs, islam sülh dini idi? İnsanlar arasında barış və mehribançılığı yayırdı? Nə oldu bəs? 

Siz hələ bir Maidə surəsi 45-ə baxın: “Biz Tövratda onlara yazıb buyurduq ki, cana can, gözə göz, buruna burun, qulağa qulaq, dişə diş, vurulmuş yaralara da yaralar qisas alınmalıdır”.  

Qisas adı ilə baş vermiş hadisədən xəbəri olmayanı gedib vurub öldürərlər, başını-gözünü, burnunu, qulağını vurub dağıda bilərlər. Çünki onun yeganə günahı odur ki, o günahkarın bacısıdır, qardaşıdır, övladıdır, ata-anasıdır. Nağılbaş ilahiyatçılar bu mövzunu ilahi ədalət kimi cəmiyyətə soxuşdururlar. Ancaq ağlı başında olan cəmiyyət üzvləri anlamalıdır ki, günahsız birini qəfildən gedib vurub öldürmək nə insanlığa, nədə ki, ədalətə sığmaz. Quranın təbliğ etdiyi qisasçılıq isə yük qatarı kimi uzanaraq, Mariana çökəkliyinə qədər dərinləşərək nəslin məhv olmasına, həyatdan silinməsinə səbəb ola bilər. Qurandan köhnəlmiş, vəhşi cəmiyyət quruluşu iyi gələn çoxlu ayələr misal gətirmək olar. Təbii ki, növbəti yazılarımda bunlara işıq salaraq gözünüzün tuş gəlməsi istiqamətini ötürəcəm. Yetər ki, oxuyub düşünəsiz və ayılasız. Qəddarlığı, qul olmağı, qorxaqlığı təbliğ edən kitaba toxunulmaz nəysə kimi baxmayın. Ömrünüzdə bircə dəfə də olsa onu öz ana dilinizdə oxuyun və sağlam qərar verin. Müasir dünyada “Hammurapi qanunları” deyil, hüquq işləyir və ədalətin təməli də Quran kitabından deyil, hər bir ölkənin öz sağlam dövlət qanunlarından bəhrələnir, bərqərar olur.