Hamilə qadın

Rusiyanın “TibbXəbərlər”i məlumat verir ki, Moskvada uşaq dünyaya gətirən hər üçüncü qadın miqrantdı. Yazılana görə gələn qadınlar Rusiya paytaxtında 600-dən 800 minə qədər uşaq doğur. Dəqiq rəqəm açıqlanmasa da, bildirilir ki, həmin qadınlar arasında azərbaycanlılar da var.

Ciddi rəqəmdi. Və qeyd edilməlidir ki, göstəricilər içərisində azərbaycanlı qadınların olması isə sözsüzdü. Rəsmi, qeyri-rəsmi iki milyon yarımdan çox azərbaycanlının Rusiyada yaşadığı söylənilirsə, o zaman orada uşaq dünyaya gətirən azərbaycanlı qadınların sayının yüz minlərlə hesablanmasını deyə bilərik.

Rusiya yalnız Moskvadan ibarət deyil, dünyanın ən nəhəng dövlətidi. İndi təsəvvür edin, əgər təkcə Moskvada doğan miqrant qadınların sayı bu qədərdisə, ümum Rusiya üzrə nə qədərdi.

Ekspertlər söyləyir ki, azərbaycanlıların Rusiyaya getməsi və orada uşaq dünyaya gətirməsi iki səbəbdəndi: birincisi və ən başlıcası dolanışıq ucbatından Rusiyaya gedənlərdi. Bu tip insanlar Rusiyanın bütün şəhərlərinə, kəndlərinə yayılıblar. Orada müvəqqəti də olsa işləyirlər, yaşayırlar. Belə şəraitdə qadınlar məcburdurlar ki, yaşadıqları bölgədə dünyaya uşaq gətirsinlər. Bu onlar üçün həm də ona görə yaxşıdı ki, uşaqları problemsiz Rusiya vətəndaşı olur, kompensasiya alır və nəticədə valideynlərin özləri də asanlıqla vətəndaşlığa qəbul edilirlər.

İkincisi isə bir az imkanlı şəxslərlərdi. Beləki, təhlükəsiz, normal şəraitdə uşaq dünyaya gətirmək istəyənlər Rusiyaya üz tutur. Orada bu lazımi prosesi həyata keçirdikdən sonra geriyə dönürlər. Bu tip insanlar azlıq təşkil etsə də, reallıqda mövcuddu. İmkanı olan şəxs Azərbaycan xəstəxanalarına etibar etmir. Haqlıdılar da. Yerli xəstəxanalarımızda puldan ötrü insanın başına yüz oyun açırlar. Xüsusilə, Gəncə xəstəxanalarında hamilə qadınlarla doğuş zamanı həkimlərin pis rəftarı barədə qadınların dilindən çox eşitmişəm. Həmin “hekayətləri” dinlədikcə adam heyrətlənir.

Görün hansı vəziyyətə gəlib çıxmışıq. Hərə bir tərəfə dağılıb. Sosial problemlər, həyat təhlükəsizliyinin olmaması, əmlak toxunulmazlığının sıfıra bərabərliyi vətəndaşlarımızın beynini başqa ölkələrə köçmək barədə məşğul edir. Hətta iş o yerdədir ki, ölkəmizdə yüksək rəhbər vəzifədə olan şəxslərin hamının xarici ölkələrdə evləri, yaşamaq üçün biznesləri mövcuddu. Eyni zamanda övladları da seçdikləri xarici ölkənin vətəndaşıdı. Deyə bilərsiz ki, adam Azərbaycanda kreslo və yaxşı imkan sahibidi. Niyə xarici ölkəni zəmanətləsin? Çünki, pafosla inkişafdan və münbit şəraitdən danışan həmin adamların özləri dedikləri sözə inanmırlar. Ölkədə heç kim, heç nəyə zəmanət vermir.

 Mövzumuza uyğun olan bir xəbəri də sizinlə bölüşmək istəyirəm. Rusiyanın “Superjob” saytının araşdırmasına görə iqtisadi cəhətdən aktiv olan 73 faiz rusiyalı bildirib ki, əgər dünyanın istənilən ölkəsində yaşamaq imkanları olsaydı, vətənlərini tərk edərdilər. 23 faiz rusiyali isə birmənalı qeyd edib ki, başqa ölkədə yaşamaq istəməzdilər.

Rusların seçimində bir az məşhur yeri Avstraliya tutur. Sorğuçuların 7 faizi onu adlandırıb. “Gözəl, isti, xoşniyyətli və sakit ölkədi”, -deyərək qitmətləndiriblər.

6 faiz rusiyalı seçmək imkanı olardısa Almaniyaya gedərdi. Onların sözlərinə görə “Almaniyanın əhalisi sosial cəhətdən yaxşı müdafiə olunur”. Digər 6 faiz İtaliya, 5 faiz ABŞ, 4 faiz İngiltərə və digər Qərb ölkələrinin adını çəkib.  

Yerdə qalan 16 faiz isə başqa ölkələri səsləndiriblər. Həmin başqa ölkələr arasında Monqolustan, Özbəkistan, Qırğızıstandan tutmuş Azərbaycan da var. Bəxtəvər ruslar, Aztv-yə baxırlar, elə bilirlər ki, Azərbaycanda yel əsib, qoz tökülüb. Hamı yüksək səviyyədə yaşayır və sosial baxımdan Avropanı ötmüşük)). Heç olmasa ora çörək dalınca gələn həmyerlilərimizin halından məsələni çözə bilmirlər.

Sonda yadıma düşən bir əhvalatı danışım. Deyirlər, o vaxtlar kəndimizdə qalan rus müəlliməsinə yeməyə həmişə ağartı məhsulları verirmişlər. Bir gün onun Rusiyaya dönmək zamanı gələndə dilə gəlib deyib ki, “bala, mən artıq gedirəm, amma o ağ şey nədisə sizi qırajağ”.  

Həmişə üzünüz gülsün!