Milçək

Ötən həftənin son iş günündə Aztv-nin efirində canlı yayımlanan “Ailə həkimi” verilişində unikal olay yaşandı. Studiyada 3 həkim söhbətləşir, zənglərə cavab verirlər, amma onların söhbətinə orada olan bir milcək maneçilik törədirdi. Birbaşa yayımda neyləmək olar ki. Bu kontaktsız çəkiliş deyil ki, dayandırıb milcəyi öldürələr, ya qovalar, sonra da çəkilişi davam etdirələr. Gülməli və acınacaqlı vəziyyət idi. Həkimlərin Barak Obama kimi milçəyi əlləri ilə qovalamaq və qapıb öldürmək cəhdlərini görəndə gülməmək mümkün deyildi. Buna baxmayaraq o bir dənə milçək verilişin sonuna qədər həkimlərdən əl çəkmədi. Veriliş boyu milçək gah o həkimin, gah da o biri həkimlərin sifətinə, üzərinə qonaraq onları qıdıqlayır və diqqətlərini yayındırırdı, ekran izləyicilərini isə mənim kimi güldürürdü.

Acınacaqlısı ondan ibarətdir ki, milçək məhz həkimlərə aid verilişdə məzə verdi. Yenə də heyvanlar, həşaratlar, cücülərə aid proqramda insanların başına oyun açsaydı bir o qədər dərinliyinə getməzdik. Milçəkdən danışırlarsa milçəyin görünməsi bir epizodik səhnədi, deyərdik və ya düşünərdik. Amma istənilən halda milçək  mikrobdaşıyıcı, yayıcı bir vasitə kimi başa düşülür. Bir sıra infeksion xəstəliklərin, dizinteriyanın yayılmasında milçəklərin rolu böyükdü. Milçək natəmizlik, xəstəlik simvoludu. Bir sözlə milçək və sağlamlıq bir araya gəlmir. Milçəklər əsasən çirkli, natəmiz yerlərdə olular. İstər evdə, isrər işyerində, haradaki milçəklər var, ora kənardan yaxşı gözlə baxılmır. İnsanlar çalışırlar ki, həmin yeri milçəklərdən təmizləsinlər. İndi “Ailə həkimi” proqramında milçəyin olması isə ən utandırıcı hadisə idi. Milçəyə min şükür, nə yaxşı ki Aztv-dən bəyquş və ya şir çıxmır.

Vecinə olmamaq

Təxmini desəm, bir həftədən çoxdur ki, yerli televiziyalardan “Nar mobile”yə aid reklam çarxı ara-sıra gözümə dəyir. Orada bir epizod var, ana əriylə birgə divanda oturub telefonla danışırlar, arxada isə körpə uşaqları uşaq arabasında oturub ağlayır, çığırır, özünü öldürür. Lakin anan və atanın bu heç vecinə də deyil. Ana ağlayan körpəsinə tərəf dönmədən belə can dərdi ona bir butulka uzadır, tullayır. Və yenə də telefonla danışığını davam etdirir. Körpə isə heç ağlamağını kəsmir.

Bu adi bir reklam deyil, bütöv bir mədəniyyətdi. Özü də xalqımıza məxsus. Bu adi bir ananın və atanın qiybətdən ötrü öz doğma körpəsinə qarşı laqeydsizliyi deyil, bütöv cəmiyyətə qarşı laqeydsizlikdi, diqqətsizlikdi. Özü də hakimiyyətin.

Döşündə ağ qərənfil, xoş gəlibsən təzə il

Bayram ərəfəsindəyik, bir neçə gündən sonra dünya (o cümlədən Azərbaycan) yeni ili qarşılayacaq. Azərbaycanda “aclıq olsun, kef olsun” prinsipi yenidən gündəmə gələcək. Paytaxt küçələri acların kefi ilə dolacaq. Paytaxtda fəhlə işləyənlər bayramı qeyd etmək üçün evlərinə, rayona üz tutacaqlar. Dəmiryolu və avtovağzalda hər il bir neçə dəfə təkrarlanan özbaşınalıq yenə də baş verəcək. İnsan kütləsindən istifadə edən nəqliyyatçılar Bakıdan bölgələrə işləyən nəqliyyatda gediş haqqını qeyri-qanuni 2-3 dəfə artıracaqlar. Korrupsiyanın yeni növü yenə də göyərəcək. Və məmurlar, adiyyatı qurumlar yenə də bu pozğunçuluq halına göz yumacaqlar. Xalq isə yenə də səslərini çıxarmadan istismar edilmələri və dolayısı ilə taleləri ilə barışacaqlar. Nəhayət, yeni ili yenə də korupsiyalaşmış, əzilmiş xalq və ölkə kimi qarşılayacayıq.  

 Bölgələrdə kəndlər, rayonlar boşdu. İnsanlar hədsiz azalıb. Kimisi Bakıda, kimisi isə ölkədən kənarda çörək pulu qazanır. Kənddə müşahidə etdiyim bir vəziyyəti yazım. Dediyim kimi, insanların əksəriyyəti orda burdadı. Bayrama yaxınlaşır deyə, kimisi övladına, kimisi də ərinə zəng edib yalvarır ki, “qadan alım, bir təhər elə gəl evimizə. Heç olmasa bu ili bir yerdə qarşılayaq”.

İndi siz deyin, vətənaşlarını didərgin salan bir dövlətin milyonlar xərcləyərək, təm-təraqlı bayram keçirməsi nə qədər səmimidir?